Το Μέτσοβο είναι μια ορεινή κωμόπολη του νομού Ιωαννίνων σε υψόμετρο 1.150μ. Παραδοσιακός οικισμός, βρίσκεται στο ανατολικό άκρο του νομού, κοντά στα όρια με το νομό Τρικάλων, στις βόρειες πλαγιές, ανάμεσα στα βουνά της μεγαλύτερης οροσειράς της Ελλάδος, της Πίνδου.
Οι κάτοικοί του, που σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ανέρχονται σε 3.195 κατοίκους, είναι κυρίως βλάχικης καταγωγής, ασχολούνται λιγότερο με τη γεωργία και περισσότερο με την κτηνοτροφία.
Στο Μέτσοβο έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα μνημεία το μοναστήρι της Θεοτόκου, κοντά στο Μετσοβίτικο ποταμό, το Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου νότια της κωμόπολης και το μοναστήρι της Ζωοδόχου πηγής στη θέση Κιάτρα Ρόσσια (που σημαίνει στα βλάχικα κόκκινος βράχος/λιθάρι).
Χτισμένο αμφιθεατρικά σε μια δασωμένη αγκαλιά κάτω από τον αυχένα της Κατάρας, αυτού του σκληροτράχηλου πέτρινου όγκου της Πίνδου, το Μέτσοβο διατηρεί πεισματικά αναλλοίωτο τον παραδοσιακό του χαρακτήρα.
Υπόδειγμα ορεινού οικισμού, που σφύζει από ζωή όλες τις εποχές του χρόνου, προσφέρει απλόχερα στους επισκέπτες του τόσες ομορφιές που δύσκολα απαντώνται σε αντίστοιχους προορισμούς.
Ιδιαίτερα κατά τη χειμερινή περίοδο, το φημισμένο βλαχοχώρι, γενέτειρα σπουδαίων εθνικών ευεργετών (Τοσίτσας, Στουρνάρας, Αβέρωφ κ.α), αποτελεί σταθερή αξία στον τουριστικό χάρτη της Ηπείρου.
Καρδιά του οικισμού είναι η κεντρική πλατεία, από τις διασημότερες της ορεινής Ελλάδας. Ανηφορίζουμε προς την Αγία Παρασκευή (15ου αι.), τον μητροπολιτικό ναό του χωριού, με το περίτεχνο ξυλόγλυπτο τέμπλο και τα ιερά κειμήλια ανεκτίμητης αξίας.
Στα παγκάκια γύρω από το προαύλιο με τα πανύψηλα πλατάνια, αντικρίζουμε μια χαρακτηριστική μετσοβίτικη εικόνα: τους γέροντες με τα τσιγκελωτά τους μουστάκια, τις παραδοσιακές φορεσιές και τις ξύλινες γκλίτσες να κουβεντιάζουν στα βλάχικα, απολαμβάνοντας το πρώτο φως της ημέρας.
Λίγα μέτρα πιο πάνω, το αρχοντικό του Μιχαήλ Τοσίτσα στεγάζει το Μουσείο Λαϊκής Ηπειρωτικής Τέχνης και μαζί όλη τη λαογραφική ιστορία του Μετσόβου του 18ου αιώνα.
Σε κοντινή απόσταση, συναντάμε την Πινακοθήκη Ευάγγελου Αβέρωφ, όπου εκτίθενται πίνακες και γλυπτά σπουδαίων Ελλήνων καλλιτεχνών.