Πιθανή γενέτειρα του Όμηρου, καθώς και των μαθηματικών Ιπποκράτη και Οινοπίδη, η Χίος βρίσκεται στα βορειοανατολικά του Αιγαίου πελάγους.
Το νησί απέχει ελάχιστα από τις ακτές της Μικράς Ασίας, και συγκεκριμένα τη χωρίζουν μόλις 3,5 ναυτικά μίλια από το ακρωτήριο Πούντα ως τη χερσόνησο της Ερυθραίας στο ύψος του Τσεσμέ.
Είναι το πέμπτο μεγαλύτερο σε μέγεθος νησί στην Ελλάδα (904 τετρ. χλμ.) με μήκος ακτών 213 χιλιόμετρα και πληθυσμό που ζει τόσο στην πόλη της Χίου όσο και στα 64 χωριά του νησιού. Αξιοσημείωτη είναι η μεγάλη απόδημη κοινότητα σε Λονδίνο και Νέα Υόρκη.
Η Περιφερειακή Ενότητα Χίου αποτελείται από τα νησιά Χίος, Ψαρά, Αντίψαρα και Οινούσσες. Διαιρείται διοικητικά σε τρεις δήμους, αυτούς των Οινουσσών, Χίου και Ψαρών.
Ο μεγαλύτερος από αυτούς είναι ο δήμος Χίου, ο οποίος καταλαμβάνει όλο το νησί της Χίου και πληθυσμιακά είναι ο μεγαλύτερος δήμος του νησιού.
Το έδαφος της Χίου είναι κατά το κύριο μέρος του ορεινό, ενώ μόνο στα Νότια και Ανατολικά του νομού σχηματίζονται κάποιες πεδινές εκτάσεις. Στα βόρεια της Χίου βρίσκεται η οροσειρά Πελινναίο με ψηλότερη κορυφή τον Προφήτη Ηλία (1.297 μ.).
Στη Χίο δεν υπάρχουν ποτάμια, παρά μόνο μικροί χείμαρροι. Το νησί είναι γνωστό για τα γραφικά του τοπία, αλλά και για το εύκρατο μεσογειακό κλίμα με ήπιους χειμώνες και με σπάνιες βροχές το καλοκαίρι.
Οι άνεμοι συνήθως πνέουν βόρειοι-βορειοδυτικοί και η θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 28-29 βαθμών Κελσίου.
Τα κύρια προϊόντα που εξάγει είναι η μαστίχα, το λάδι, τα σύκα και το κρασί, ενώ έχει διεθνή φήμη για το μέγεθος και την ποιότητα της ναυτιλίας της.
Διοικητικά, μαζί με τα νησιά Οινούσσες και Ψαρά, αποτελεί το νομό Χίου με πληθυσμό που φθάνει τους 52.600 κατοίκους (απογραφή 2011).
Πρωτεύουσα του νομού είναι η πόλη της Χίου, που λέγεται και Χώρα.
Ανατολικά της Χίου, απέναντι από την Λαγκάδα, βρίσκεται το νησιωτικό σύμπλεγμα των Οινουσσών.
Η όμορφη πόλη του νησιού, Αιγνούσα, χτισμένη αμφιθεατρικά πάνω σε ένα απότομο λόφο, αποτελείται από ψηλά παραδοσιακά και πολυτελή σπίτια, με στενά δρομάκια, πλακόστρωτα.
Τα Ψαρά μαζί με τα Αντίψαρα βρίσκονται βορειοδυτικά της Χίου (48) ναυτικά μίλια.
Τα δύο αυτά νησάκια μαζί με κάποια άλλα γειτονικά ακατοίκητα όπως το Δασκαλειό, το Κάτω Νησί και ο Άγιος Νικόλαος αποτελούν ένα μικρό σύμπλεγμα.
Αν και δεν είναι ευρέως γνωστό η Χίος αποτελεί έναν επίγειο παράδεισο για τους λάτρεις της θάλασσας.
Με περισσότερες από 90 καταγεγραμμένες παραλίες αναδεικνύουν τη Χίο σε έναν από τις κορυφαίους προορισμούς στο Αιγαίο, που θα ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη.
Οι παραλίες της Χίου φημίζονται για την καθαρότητα τους, τη διαύγεια των νερών τους και τη μοναδική ποικιλομορφία τους.
Κάνοντας το γύρο του νησιού θα απολαύσετε παραλίες κοσμοπολίτικες και ερημικές με μήκος χιλιομέτρων, βοτσαλωτές ακτές, παράκτιες σπηλιές σμιλευμένες σε απόκρημνα βράχια, αμμώδεις ακρογιαλιές και παραλίες στρωμένες με σκούρα βότσαλα εξαιτίας των ηφαιστιογενών εδαφών.
Στις περισσότερες ακτές η πρόσβαση είναι ελεύθερη.
Η μαστίχα Χίου αποτελεί ένα μοναδικό γεωργικό προϊόν το οποίο παράγεται μόνο σε μια μικρή γεωγραφική περιοχή στο νότιο τμήμα της Χίου.
Οι οικισμοί της περιοχής αυτής ονομάζονται Μαστιχοχώρια. Ιστορικά στοιχεία Η μαστίχα είναι το προϊόν του μαστιχοφόρου σχίνου ο οποίος φύεται και ευδοκιμεί μόνο στη Νότια Χίο.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι η καλλιέργεια, αλλά και η εμπορική της εκμετάλλευση ως εξαγώγιμο προϊόν ξεκινά από την αρχαιότητα (Ελληνιστική περίοδος).
Αν και υπήρχαν και άλλα είδη μαστίχας εκείνη την εποχή, η υψηλή ποιότητα της μαστίχας Χίου την καθιέρωσε ως ένα μοναδικό προϊόν με τεράστια εμπορική αξία και αποκλειστικότητα παραγωγής. Αναπόφευκτα λοιπόν η ιστορία του νησιού συνδέθηκε με τη μαστίχα.
Η Βυζαντινή αυτοκρατορία παρέδωσε το νησί σε Γενουάτες τον 14 αιώνα οπότε και συστηματοποιήθηκε η παραγωγή και το εμπόριο της μαστίχας ενώ και οι Οθωμανοί --διάδοχοί των Γενουατών στην εξουσία-- ανάγκασαν τους Χιώτες να πληρώνουν ειδικό φόρο σε είδος (μαστίχα).
Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο σημειώθηκε παρακμή στην παραγωγή και την αξία της μαστίχας. Η ίδρυση του αναγκαστικού συνεταιρισμού "Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου" βοήθησε παρά τις αντιξοότητες της εποχής και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, να ανακάμψει η παραγωγή.
Τα τελευταία χρόνια συστηματικές ενέργειες έρευνας, ανάπτυξης και προώθησης έχουν αυξήσει τις πωλήσεις και τη φήμη του προϊόντος, αλλά και τα εισοδήματα των μαστιχοπαραγωγών, των οποίων το ενδιαφέρον έχει αναθερμανθεί σημαντικά.
Η Χίος, η «μυροβόλος νήσος» του βορειοανατολικού Αιγαίου, την άνοιξη φορά τη λαμπρότερη φορεσιά της για να υποδεχθεί την ανάσταση του Θεανθρώπου που γιορτάζεται με ξεχωριστή μεγαλοπρέπεια.
Πρωταγωνιστής των εορταστικών δρώμενων στο νησί είναι ο «ετοιμοπόλεμος» Βροντάδος. Βράδυ Μεγάλου Σαββάτου και στο Βροντάδο ετοιμάζονται να το…κάψουν!
Χάρη στο έθιμο του ρουκετοπόλεμου –παλιό όσο και η ναυτοσύνη στο Βροντάδο–, ο ξακουστός οικισμός μεταμορφώνεται σε πραγματικό πεδίο μάχης. Από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας κρατάει η «σύρραξη» ανάμεσα στους Παναγούσους (ενορίτες της Παναγίας της Ερειθιανής) και στους Αγιομαρκούσους (ενορίτες του Αγίου Μάρκου), που κάνουν τη νύχτα μέρα με τις χιλιάδες ρουκέτες που εκτοξεύουν έχοντας ως στόχο τον τρούλο και το έμβλημα του Αγίου Μάρκου οι μεν το ρολόι της Παναγίας της Ερειθιανής οι δε.
Μήνες ολόκληρους κρατάει η προετοιμασία του αναίμακτου αυτού πολέμου με τους νεότερους των δύο ενοριών να ετοιμάζουν, με τέχνη περισσή, το εκρηκτικό κοκτέιλ από κάρβουνο, νίτρο και θειάφι για τις αυτοσχέδιες ρουκέτες.
Τα πυρομαχικά στήνονται προσεκτικά σε ξύλινες βάσεις –τους ρουκετοσύρτες– και οι «πυροβολητές της Χίου» παίρνουν επίκαιρες θέσεις στα πολυβολεία έτοιμοι για το ρουκετοκαβγά. Ανάμεσα σε πειράγματα και προκλήσεις εκατέρωθεν ξεκινούν οι δοκιμαστικές βολές για την ακρίβεια του στόχου.
Οι «εχθροπραξίες» ξεκινούν αργά το βράδυ με το προειδοποιητικό σφύριγμα μιας κόρνας. Ακολουθεί προσωρινή «παύση πυρός» για να προσέλθουν οι πιστοί στην Εκκλησία. Μόλις ακουστεί το «Χριστός Ανέστη», μια καταιγίδα φωτιάς ξεσπάει ανάμεσα στις ενορίες.
Ο ανοιξιάτικος ουρανός κατακλύζεται από τις πολύχρωμες λάμψεις και τους κρότους χιλιάδων φλεγόμενων ρουκετών που σαν πύρινες γλώσσες χαράζουν τη νύχτα αφήνοντας πίσω τους χρυσές τροχιές, πριν βρουν το…στόχο τους!
Τα διασταυρούμενα πυρά βάφουν κόκκινο τον ουρανό δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα φαντασμαγορική. Χιλιάδες ντόπιοι, αλλά και τολμηροί επισκέπτες, καταφθάνουν απ’ όλα τα μέρη εδώ για να θαυμάσουν αυτό το εκρηκτικό πανόραμα.
Μοναδικό σε ολόκληρο τον κόσμο. Την Κυριακή του Πάσχα η γαλήνη και η ηρεμία ξαναβρίσκουν τη θέση τους στο πανέμορφο Βροντάδο. Τα ρουκετόξυλα που έχουν πέσει σε κάθε εκκλησία καταμετρούνται για να ανακηρυχθεί ο νικητής της αναμέτρησης.
Ακολουθεί η συμφιλίωση των αντιπάλων και το νέο ραντεβού κλείνεται για την επόμενη χρονιά. Η αγάπη και η φιλία έχουν θριαμβεύσει και πάλι.
Εγγραφείτε για να βλέπετε τις τιμές των προσφορών τη στιγμή που θα εγγραφείτε!
Ελληνικά
English