Αλεξανδρούπολη, μια πόλη που σου φέρνει στη μνήμη το μακρινό χθες και την ομορφιά του σήμερα.Μια πόλη 'κλειδί' της Ελλάδας, είτε φεύγεις είτε έρχεσαι από ανατολή και δύση. Αλεξανδρούπολη, μια 'ανοιχτή αγκαλιά Στραμμένη στο πέλαγος.
Πόλη της παράδοσης και του νεωτερισμού, πόλη της ξεκούρασης και της διασκέδασης, πόλη της θάλασσας και του τουρισμού. Η θέση της κομβική, ενώνει Ευρώπη και Ασία, Δύση και Ανατολή και έτσι η επικοινωνία της με τον κόσμο και την υπόλοιπη Ελλάδα γίνεται με κάθε μέσο χερσαίο, θαλάσσιο και εναέριο.
Πρωτεύουσα νομού με όλες τις υπηρεσίες στη διάθεση των επισκεπτών της αλλά και το φιλόξενο πνεύμα των 60000 κατοίκων της. Τα θαλάσσια σπορ, οι άνετες ταβέρνες, τα καφενεία και τα μπαρ κατά μήκος του μώλου του λιμανιού, τα πολυτελή ξενοδοχεία και οι πολυάριθμες δυνατότητες διασκέδασης εγγυώνται στους επισκέπτες της πόλης μια ευχάριστη ατμόσφαιρα διακοπών και μια άνετη παραμονή.
Οι παραθαλάσσιοι οικισμοί του Δήμου Αλεξανδρούπολης - η Μάκρη, η Μεσημβρία, τα Δίκελλα -, αλλά και οι ορεινοί οικισμοί -ο Πόταμος , ο Άβαντας, η Αισύμη, η Λεπτοκαριά, η Κίρκη, η Συκκοράχη - προσφέρουν στους επισκέπτες τους διαδρομές μοναδικής, φυσικής ομορφιάς.
Επιπλέον, η Αλεξανδρούπολη βρίσκεται πολύ κοντά στα σημαντικά από οικολογική άποψη μέρη της Δαδιάς, του Δέλτα, του ποταμού Έβρου και των ιαματικών λουτρών Τραϊανούπολης.
Σε ένα όμορφο και καταπράσινο σημείο του Πλατανότοπου της Μαΐστρου (Ανατολικός οικισμός της Αλεξανδρούπολης) έχει κατασκευαστεί το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Αλεξανδρούπολης (ΜΦΙΑ). Πρόκειται για ένα σύγχρονο κτίριο εναρμονισμένο πλήρως με το φυσικό περιβάλλον.
Η ιδέα για την δημιουργία του Μουσείου ξεκίνησε από την παρουσία στην περιοχή πλούσιων βιοτόπων και προστατευόμενων περιοχών. Η ανάγκη της παρουσίασης του φυσικού αυτού πλούτου στους ντόπιους και στους επισκέπτες οδήγησε στην ένταξη του έργου 'κατασκευή Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στο Αστικό Πιλοτικό Πρόγραμμα Αλεξανδρούπολης, ως μία από τις βασικές του πτυχές και στην κατασκευή του μουσείου με τη σημερινή του μορφή.
Κριτήριο της επιλογής της συγκεκριμένης τοποθεσίας για την κατασκευή του Μουσείου αποτέλεσε η ανάγκη της ανάπτυξης και ανάδειξης της ανατολικής περιοχής της Αλεξανδρούπολης, αυτός άλλωστε ήταν και ένας από τους βασικούς στόχους του Πιλοτικού Προγράμματος.
Ανθρώπινη κατοίκηση παρουσιάζεται στην ευρύτερη περιοχή από τα νεολιθικά χρόνια(4500-3000πχ). Αρκετές θέσεις γύρω από την Αλεξανδρούπολη (Μάκρη, Πόταμος, Δορίσκος, Μικρό βουνί Σαμοθράκης) δίνουν ενδιαφέροντα στοιχεία για τον τρόπο ζωής εκείνης της περιόδου.
Η επόμενη περίοδος της προϊστορίας, η εποχή του χαλκού (3000-1050πχ), αντιπροσωπεύεται περιορισμένα, όχι μόνο στην περιφέρεια της Αλεξανδρούπολης αλλά γενικότερα στην Αιγιακή Θράκη (Μάκρη, Καρυώτες Σαμοθράκης και Μικρό Βουνί Σαμοθράκης).
Η ζώνη της Αλεξανδρούπολης – όπως και όλη η έκταση από το Δέλτα του ποταμού Έβρου μέχρι και τη Βιστωνίδα λίμνη και με όριο προς βορρά τους πρόποδες του ορεινού όγκου της Ροδόπης – κατοικείται από τους Κίκονες.
Το τέλος της εποχής του χαλκού και η πρώιμη εποχή του σιδήρου αντιπροσωπεύονται στην περιοχή με αρκετές θέσεις, (Κίρκη, Άβαντας, Ποταμός, Μάκρη, Νίψα, Κοίλα) και απαντώνται όλοι οι συνηθισμένοι τύποι μεγαλιθικών μνημείων: οχυρές ακροπόλεις, υπαίθρια ιερά για τη λατρεία του ήλιου και των άστρων, ανθρωπόμορφες βραχογραφίες.
Από τον 7ο προ Χριστού αιώνα ο κυριότερος πολιτικός και οικονομικός παράγοντας του χώρου είναι η πόλη-κράτος της Σαμοθράκης. Άποικοι από τη Σαμοθράκη ιδρύουν τη Σαμοθρακική Περαία, μικρές δηλαδή πόλεις στην αντίπερα ακτή από τις εκβολές του ποταμού Έβρου έως το βουνό Ίσμαρος, για να ενισχύσουν τις εμπορικές επαφές με τη θρακική ενδοχώρα.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες που καλύπτουν το διάστημα 5ος προ Χριστού αιώνας έως – 4ος μετά Χριστό αιώνας, παραδίδονται έξι πόλεις και ένα τοπωνύμιο. Ο Ηρόδοτος αναφέρει τις: Μεσημβρία, Ζώνη, Σαλή και το Σέρρειον.
Μεταγενέστερες πηγές συμπληρώνουν τις: Δρυς, Τέμπυρα και Χαράκωμα. Στο τέλος του 5ου αι.π.Χ. ορισμένες από αυτές πλήρωναν σοβαρό φόρο στην αθηναϊκή συμμαχία. Η πόλη Σάλη ταυτίζεται με τη σημερινή Αλεξανδρούπολη.
Σημαντικό υδρογραφικό στοιχείο του νομού αποτελεί ο ποταμός Έβρος, στον οποίο καταλήγουν πολλά μικρά υδάτινα ρεύματα και οι δύο βασικοί παραπόταμοί του: ο Άρδας, ο οποίος πηγάζει από τη βουλγαρική πλευρά των ορέων της Κούλας και διαρρέει τον νομό σε όλο το πλάτος του πριν καταλήξει στον Έβρο, και ο Ερυθροπόταμος, ο οποίος πηγάζει από την ίδια κατεύθυνση και περνάει από το Διδυμότειχο πριν φτάσει στον Έβρο.
Στην ηφαιστειότητα της περιοχής οφείλονται οι αξιόλογες θερμομεταλλικές πηγές Λουτρών. Όσον αφορά τα μεταλλεύματα, στον νομό Έβρου υπάρχουν χρωμίτες και μαγγάνια ’28περιοχή Σουφλίου) και μεικτά θειούχα (μολύβδουψευδαργύρου και σιδήρου, περιοχή Κίρκης).
Αξιόλογο σπηλαιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το μεγάλο και εντυπωσιακό σπήλαιο Κουφόβουνο, κοντά στο Διδυμότειχο, 3 χλμ. πριν από τον οικισμό Κουφόβουνο.
Πρόκειται για παλαιά κοίτη υπόγειου ποταμού, του οποίου τα νερά διέφυγαν από τη σημερινή τεράστια είσοδο του σπηλαίου. Κοντά στο Διδυμότειχο, στη ανατολική πλευρά του υψώματος Καλέ, περίπου 20 μ. από τον Ερυθροπόταμο βρίσκεται το σπήλαιο Καγιάλι, στο εσωτερικό του οποίου οδηγούν πέντε είσοδοι με πλατείς ή στενούς διαδρόμους, που όλοι καταλήγουν σε έναν μεγάλο θάλαμο.
Από εκεί ξεκινούν άλλα διαμερίσματα προς τρεις κατευθύνσεις: η αριστερή σε στενά κατηφορικά περάσματα, η δεξιά σε ανηφορικό πολύ μεγάλο θάλαμο και η κεντρική σε στενό, μακρύ και ελικοειδή διάδρομο με μεγάλη διαπλάτυνση στο κέντρο.
Προς το τέλος διανοίγονται δύο τεράστιοι διαδοχικοί και πολύ ανηφορικοί θάλαμοι με πανύψηλες οροφές (περίπου30 μ.). Το σπήλαιο είναι παλαιά σύνθετη κοίτη υπόγειου ποταμού. Στις οροφές των διαμερισμάτων του, που δεν έχουν σταλακτιτικό διάκοσμο, φαίνεται καθαρά η διαβρωτική ενέργεια των ορμητικών νερών που το διάνοιξαν.
Το συνολικό του μήκος φτάνει τα 145 μ. και η έκταση τα 2.000 τ. μ. Στον πρώτο του θάλαμο υπάρχουν σε σωρό θραύσματα από πήλινα αγγεία συγκολλημένα με σταλακτιτική ύλη. Στο χωριό Μάκρη της Αλεξανδρούπολης βρίσκεται σε ύψος 50 μ. από τη θάλασσα, το σπήλαιο του Πολύφημου, που συνδέεται με τη μυθολογία.
Κανείς δε θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι ο Έβρος είναι ένας ακόμα ποταμός. Εκτός του ότι αποτελεί φυσικό σύνορο ανάμεσα σε Ελλάδα-Τουρκία και Ελλάδα-Βουλγαρία, η πορεία του ανέκαθεν καθόριζε τις τύχες του τόπου.
Οι αρχαίοι τον θεωρούσαν σαν τον μεγαλύτερο ποταμό του τότε γνωστού κόσμου, παρόλο που δεν είναι παρά ο μεγαλύτερος σε μήκος στην Βαλκανική χερσόνησο.
Σχεδόν 30 χιλιόμετρα πριν από τις εκβολές του ο Εβρος ποταμός χωρίζεται στα δύο σχηματίζοντας ένα τεράστιο μακροσκελές τρίγωνο. Η δελταϊκή πεδιάδα που δημιουργείται έχει συνολική έκταση 200.000 στρέμματα τα οποία μοιράζονται η Ελλάδα (150.000) και η Τουρκία.
Τα 80.000 στρέμματα από αυτά που βρίσκονται επί του ελληνικού εδάφους αποτελούν την έκταση η οποία έχει ενταχθεί στη διεθνή Σύμβαση Ραμσάρ. Η επίσημη ονομασία του Δέλτα του Έβρου είναι «Αινήσιον Δέλτα».
Μέχρι την δεκαετία του 1950 αυτός ο τόπος ήταν παρθένος και ουσιαστικά ανεξερεύνητος. Μετά άρχισαν τα έργα αποστράγγισης, υψώθηκαν αναχώματα, χαράχθηκαν χωματόδρομοι, ευθυγραμμίστηκε η κοίτη του ποταμού και αποξηράνθηκαν μεγάλες εκτάσεις για καλλιέργειες. Τα 20 τελευταία χρόνια οι δραστηριότητες αυτές, πάντως, έχουν σταματήσει.
Η μεγάλη αξία του Δέλτα του Έβρου βρίσκεται στην πλούσια ορνιθοπανίδα του. Εδώ έχουν παρατηρηθεί τουλάχιστον 316 είδη πουλιών από τα 420 περίπου που υπάρχουν στην Ελλάδα!
Είναι σπάνιο φαινόμενο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα και το οικοσύστημα λειτουργεί σαν βιότοπος για φώλιασμα, ως καταφύγιο για μεγάλους πληθυσμούς υδρόβιων πουλιών από τις βόρειες περιοχές της κεντροανατολικής Ευρώπης κατά την διάρκεια του χειμώνα και ως ζωτικός χώρος συγκέντρωσης και ανάπαυσης μεγάλου αριθμού μεταναστευτικών πουλιών.
Αντίστοιχα στην περιοχή του Έβρου έχουν παρατηρηθεί 46 είδη ψαριών, 7 είδη αμφίβιων, 21 είδη ερπετών και περισσότερα από 40 είδη θηλαστικών. Δύο είναι οι μεγάλες λιμνοθάλασσες –τα πολυτιμότερα υγροτοπικά συστήματα– στο Δέλτα.
Της Δράνας (ή λίμνη του Δράκοντος) με έκταση 6.000 στρέμματα και τα Παλούκια (ή Καζικλί) με έκταση 2.800 στρέμματα.
Παραλία Κυανή Ακτή Κρυστάλλινα νερά και πολλές ανέσεις, απέχει λιγότερο από ένα χιλιόμετρο από το χωριό Μάκρη. Εύκολη πρόσβαση από την Αλεξανδρούπολη με το τοπικό λεωφορείο. Στην Κυανή Ακτή θα βρείτε το διάσημο Ammo Ammo restaurant για φαγητό και καφέ / ποτό.
Δημοτική Πλαζ Αλεξανδρούπολης Πολύβουη παράλια που απέχει λιγότερο από ένα χιλιόμετρο από το κέντρο της πόλης. Παρέχει όλες τις ανέσεις όπως ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες και μπαρ καθώς και το Καμπινγκ Αλεξανδρούπολης, ένα παρακείμενο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής και ενός θερινού κινηματογράφου.
Παραλία Δικκέλων-Μεσημβρίας Μεγάλη παραλία που εκτείνεται σχεδόν από την Ζώνη Αρχαίας Μεσημβρίας μέχρι και την παραλία της Αγίας Παρασκευής Μάκρης. Περιλαμβάνει κάμπινγκ καθώς και τους οικισμούς με εξοχικές κατοικίες, Δικκέλων και Μεσημβρίας. Απέραντη αμμουδιά με καθαρή θάλασσα και ελαιώνες που φτάνουν μέχρι την ακτή.
Παραλία Αγία Παρασκευή Κοσμική παραλία που προσφέρεται για θαλάσσια σπορ, καφέ και ποτό κάθε ώρα της ημέρας και της νύχτας. Η Αγία Παρασκευή αποτελεί οικισμό του χωριού Μάκρης.
Εγγραφείτε για να βλέπετε τις τιμές των προσφορών τη στιγμή που θα εγγραφείτε!
Ελληνικά
English