Η Ελαφόνησος είναι ένας φιλόξενος προορισμός, ένας σπάνιος τόπος.
Η νήσος Ελαφόνησος, η περιοχή της Πούντας και η ευρύτερη έκταση στο ΝΑ άκρο της Πελοποννήσου που περιλαμβάνει τη λιμνοθάλασσα Στρογγύλη έως και το Μάγγανο, η νησίδα Παυλοπέτρι, καθώς και οι μικρές νησίδες περιμετρικά της νήσου (τα νησιά της Παναγίας και ο Αγλύφτης), αποτελούν την ευρύτερη Ελαφόνησο.
Η Ελαφόνησος διαθέτει μεταξύ άλλων τρεις από τις ομορφότερες παραλίες της Μεσογείου, έναν εξαιρετικά σπάνιο φυσικό πλούτο, ελκυστικά τοπία, υποθαλάσσιους θησαυρούς και τη γνωστή πλέον βυθισμένη πολιτεία, το «Παυλοπέτρι».
Ο πολυτιμότερος όμως θησαυρός της Ελαφονήσου είναι οι άνθρωποι της, οι νησιώτες της Πελοποννήσου, που ακούραστα χρόνια τώρα διατηρούν έναν από τους μεγαλύτερους αλιευτικούς στόλους στη χώρα, προσδίδοντας στον τόπο τον σπάνιο στις μέρες μας χαρακτηρισμό «αυθεντικό ψαρονήσι».
Η βλάστηση του νησιού είναι αυτή που χαρακτηρίζει τα μεσογειακά οικοσυστήματα. Τα σημαντικότερα στοιχεία της χλωρίδας της Ελαφονήσου είναι οι βιότοποι των αμμοθινών με το σπάνιο είδος κέδρου, το γιουνίπερους μακρικάρπα και τα ενδημικά είδη χλωρίδας που σχηματίζονται κυρίως στις εκτεταμένες παραλίες του νησιού.
Η πανίδα της Ελαφονήσου μπορεί ν παρουσιάσει αντιπροσώπους από όλα τα τροφικά επίπεδα. Τα πιο διαδεδομένα ζώα στην Ελαφόνησο είναι οι λαγοί (Lepus Europaeus), τα αγριοκούνελα και οι σκαντζόχοιροι (Erinaceous europaeus). Υπάρχουν ακόμη χελώνες, φίδια (δεντρογαλιές, σαΐτες, αστρίτες, οχιές), βατράχια, σαλιγκάρια αλλά και σκορπιοί.
Μεγάλη ποικιλία βιοτόπων βιοκοινωνιών και πλούσια βλάστηση χαρακτηρίζει το θαλάσσιο οικοσύστημα της περιοχής. Πάρα πολλά είδη ψαριών και ένας ατελείωτος κατάλογος χλωρίδας ζουν και φύονται στη θαλάσσια περιοχή της Ελαφονήσου.
Συνολικά έχουν καταγραφεί περίπου 220 είδη φυτών από τα οποία τα 9 είναι εξαιρετικά σπάνια και 65 είδη πανίδας από τα οποία τα 13 είναι προστατευόμενα και 8 από αυτά απειλούμενα προς πλήρη αφανισμό.